Laboratuvar akreditasyonu teknik yeterliliğin güvenilir bir göstergesi olarak hem ulusal hem de uluslararası yüksek saygınlığı ifade etmektedir. Laboratuvarların akredite edilmesi için yapılan gerekli işlemler uluslararası kriterlere göre düzenlenmiş ve standartlaştırılmıştır. Akreditasyon için kullanılan ortak yaklaşım sayesinde akredite laboratuvarlar tarafından elde edilen sonuçları ihtiva eden rapor ve sertifikalar uluslararası kabul görmektedir. Bu durum, ülkeler arasında mal ticaretinin gereksiz deney ve analiz tekrarları ile yavaşlaması riskini azaltmakta, ilave deney ve analiz masraflarını azaltmaktadır. 

Bu çerçevede, Bölge Müdürlüğümüz bağlantısı İstanbul Laboratuvar Müdürlüğü 30.11.2015 tarihinde TÜRKAK (Türk Akreditasyon Kurumu)  tarafından TS EN ISO/IEC 17025:2012 “Deney ve kalibrasyon laboratuvarlarının yeterliliği için genel şartlar” hükümlerini yerine getirerek akredite olmuş olup, 11.10.2021 tarihinde TÜRKAK tarafından TS EN ISO/IEC 17025:2017 standardı kapsamında akreditasyonunu sürdürdüğünü kanıtlayarak, daha önce 38 olan akredite metot sayısını 15 metotta yapmış olduğu kapsam genişletmesi ile toplam 53 analiz metoduna çıkarmış bulunmaktadır.

İstanbul Laboratuvar Müdürlüğünce yapılan kapsam genişletme çalışmaları sonucunda, akredite olunan 15 metottan 4’ünde, SNIF-NMR® ve GC-IRMS cihazları ile yapılan döteryum dağılımı ve C13 dağılımı analizleri, Türkiye’de kamu, özel laboratuvarlar ve üniversiteler içerisinde ilk akredite kurum olma özelliği kazanılmıştır.

İstanbul Laboratuvar Müdürlüğünce kapsam genişletme çalışmaları kapsamında Akreditasyon sertifikası alınan metotlar aşağıdadır.

1. Etil Alkol; Sentetik ve Tarımsal (Doğal) Etil Alkoldeki Döteryum Dağılımı Tespiti SNIF-NMR Metodu (OIV-MA-AS311-05)
2. Etil Alkol; Sentetik ve Tarımsal (Doğal) Etil Alkoldeki C13 Tayini – IRMS Metodu (OIV-MAAS312-06)
3. Üzüm Ürünleri; C13 Tayini IRMS Metodu (AOAC 998.12)
4. Üzüm Ürünleri; Döteryum Dağılımı Tespiti SNIF-NMR Metodu (OIV-MA-AS311-05)
5.  Protein Tayini (Dumas Metodu) (TS EN ISO 14891, TS EN ISO 16634-2)
6. Glikoz Şurubu; Kuru Madde İçeriği Tayini Kırılma İndisi Yöntemi (TS ISO 1743)
7. Makromoleküller ve Sulu Çözeltiler; pH Tayini Potansiyometrik Yöntem (TS 1436 ISO 976)
8. Plastikler; Yapı Tayini FT-IR Metodu (İşletme İçi Metot)
9. Plastikler; Diferansiyel Taramalı Kalorimetri (DSC) ile Camlaşma Sıcaklığının Tayini (TS EN ISO 11357-2)
10. Kantitatif Kimyasal Lif Analizi-Viskoz, Belirli Cupro, Modal, Lyocell ile Pamuk Liflerin Karışımı (Formik Asit ve Çinkoklorür ile Analiz) (TS EN ISO 1833-6)
11. Kantitatif Kimyasal Lif Analizi- İpek, Yün ve Diğer Liflerinin Karışımı (Sülfirik Asit Kullanılan Yöntem)(TS EN ISO 1833-18)
12. Motorin; Su Miktarı Tayini Kulometrik Karl Fischer Titrasyon Yöntemi (TS 6147 EN ISO 12937)
13. Baz Yağı; Viskozite İndisi Hesaplanması (TS ISO 2909)
14. Metalik Malzemeler -Dökme Demirler; Optik Emisyon Spektral Analiz Deneyi (ASTM E1999)
15. Metalik Malzemeler; Sertlik Deneyi Brinell (2,5HBw187,5) (TS EN ISO 6506-1)